23 Nov t/m 2 Dec 2018 te Brazilie

Het WK zit erop.

Wat een week, wat een ervaring, wat een feest.

Omdat we een top seizen op Europese bodem hadden gedraaid zijn we zeker ook niet zonder verwachtingen naar Brazilië vertrokken. En dat dit terecht was, was ook al snel duidelijk. Vanaf de eerste vrije training op de maandag liet Mick al snel zijn snelheid zien op dit vooral technische circuit. En de snelheid hebben we de hele week alleen maar weten uit te breiden en waar het uiteindelijk tot een podium plaats had moeten komen.

Ik zeg enigszins teleurgesteld moeten komen omdat het in de prefinale helaas mis gaat waarbij een racecollega voor hem met een onmogelijke inhaalactie op zijn voorganger zichzelf tegen de bandenstapel aanrijdt en hierbij terug de baan op stuitert, bij dit terug stuiteren raakt hij Mick op zijn achteras waarbij deze krom raakt en het voor Mick onmogelijk wordt de race uit te rijden. Helaas is deze prefinale bepalend voor de startopstelling in de finale. Met deze uitval beurt in deze cruciale prefinale is eigenlijk een top resultaat uitgesloten. 

Samengevat,

De snelheid en racepace was supergoed wat resulteerde in een 5^de (van de 72 coureurs) plaats in de kwalificatie. 

Voor de series betekende dit een startopstelling vanaf P3. Normaal gezien een uitstekende uitgangspositie. Toch waren de series moeilijk doorkomen omdat wel duidelijk was dat heel wat piloten last hadden van de zenuwen waarbij nogal wat “veeg” werk werd toegepast.

Serie 1 gestart van P3 eindigt in P5 waarbij Mick nog goed wegkomt omdat er iemand zijn geduld niet kan beheersen waarbij ze elkaar raken en bijna samen van de baan vliegen.

Serie 2 waarbij het er weer gelijk hard aan toe gaat en Mick bij de start wat plaatsen en zijn voorbumper verliest wat automatisch 5sec penalty is. Hij komt als 8^ste over de finish, echter de door de 5 sec penalty wordt het P21. Ai!!!!

Serie 3 is dan weer uit het boekje en stelt hij P3 simpel veilig.

De som van deze resultaten leert dat het P8 wordt als startopstelling voor de prefinale.

De start van de prefinale verloopt nog redelijk gecontroleerd. Hij verliest een plekje maar je kon zien dat hij het tempo van de kop simpel kon volgen en de eerste al had terug ingehaald……totdat na twee ronden het hierboven genoemde noodlot toesloeg.

Dat we dan toch nog in de hoofdfinale geraakten was een meevaller waar we al niet meer op hadden gerekend. Maar dat dit wel terecht was bewees Mick nog door s’ochtends in de warming up de tweede snelste tijd neer te zetten.

Hij mag als 24^ste starten. Het zal een moeilijke start van de buitenkant worden waarbij zeker niet alle risico’s genomen moeten worden op incidenten. Maar na de eerste ronde doorkomen op P30 is dan ook weer het andere uiterste. Toch begint Mick zich op zijn gemak te voelen en rijd in de nog 19 ronden te gaan een uitstekende race. Uiteindelijk wordt hij als 14^de afgevlagd. Waarbij Mick continu de snelste race ronde liet noteren.

Al met al, mix feelings over het resultaat, als je de hele week bij de snelste hoort en zelfs de 2de snelste tijd van het hele evenement rijdt dan mag dat ook. Maar in zo'n groot evenement moet alles kloppen en is er geen ruimte voor pech.
Anderzijds een top jaar zo afsluiten daar zijn we trots op.